چرا نباید به صورت عریان جماع کرد؟

مصطفی سلیمانی

از آنجا که دین اسلام، آئین زندگی است، برای همۀ جنبه های زندگی انسان برنامه هایی ارائه کرده است از جمله در مورد آمیزش و مسائل زناشویی آدابی بیان نموده است که رعایت این آداب، در بهداشت فردی و اجتماعی، روحی و جسمی زن و شوهر، بچه دار شدن و سالم بودن آن، ازدیاد محبت و غیره تأثیر دارد.

با توجه به روایات، یکی از آداب آمیزش، آمیزش نکردن در وضعیت کاملا عریان است.

پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: "هنگام آمیزش به طور کامل برهنه و عریان نشوید و زیر پوشی هر چند نازک به تن داشته باشید".(1)

از آنجایی که سخنان معصومین(ع) با حکمت بوده و عقل هم آنها را تأیید می کند، در این گونه أوقات، تأکید بر پوشیدگی دارند. اصل پوشیدگی و حیاء امری پسندیده و مورد سفارش اهلبیت است، البته در مسأله آمیزش حیای ظاهری باید کنار گذاشته شود و زن و شوهر کاملا در اختیار همدیگر باشند، ولی برای اینکه جوانب احتیاط را رعایت کنند و مبادا شخصی یا موجودی نظاره گر این برنامه باشد، توصیه بر پوشیدگی شده است.

همچنین برای اینکه روحیۀ حیامندی و صفات انسانی را بر فرزندانمان انتقال دهیم، پوشیدگی موقع آمیزش أمری عاقلانه به نظر می رسد. در سخنان معصومان(ع) داریم: هنگام آمیزش، کاملا برهنه نشوید؛ زیرا در این صورت، فرشتگان از کنار شما پراکنده می شوند و یا اینکه این گونه آمیزش از صفات غیر انسانهاست.

از امام خمینی هم این سوال را پرسیدند و ایشان جواب دادند: لخت شدن زن و مرد موقع نزديکي اشکال ندارد؛ ولي مکروه است که مرد کاملا لخت باشد و خوب است که زير پيراهن داشته باشد.(2)

کلام نهایی:

1- جماع کردن بدون ساتر و با بدن لخت و عریان مکروه است. شاید علت دیگری هم داشته باشد که عقل ما بدان نمی رسد! اینکه اسلام به این مسأله سفارش کرده و پوشش در جماع را مستحب دانسته، خود نیاز به تأمل و دقت در حکمت آن دارد، زیرا خیلی از حکمت های گفتار ایشان برایمان واضح نشده است و نیاز به پیشرفت علوم دارد و باید تعبدا بپذیریم.

2- با توجه به این مطالب، زن و شوهر باید هنگام آمیزش لاأقل چیزی روی خودشان بیندازند تا مبادا شیطان در انسان نفوذ کند و یا بدن همدیگر برایشان بی جلوه شود. در ضمن شما می توانید برای اطلاعات بیشتر در این گونه مطالب و مسایل خاص جنسی به کتابهایی همچون: ازدواج مکتب انسان سازی شهید دکتر پاک‏نژاد، بهشت خانواده سید جواد مصطفوی، ازدواج و مسائل جنسی، گروهی از نویسندگان، مشاوره جنسی و زناشویی، علی اسلامی نسب و همسرداری آقای امینی، مراجعه فرمایید.

پي نوشت ها:

1. شیخ حرعاملی، وسائل الشیعه، ج14، ص85، قم، آل البیت، 1409ه.ق.

2. امام خميني، تحريرالوسيله، ج2، ص240. (مطابق با نظر آيت الله خامنه اي).