اعتراف 

بزرگ و با شکوه، به چه قیمتی؟!

** حاضرید با هم اعترافی کنیم؟!
با یک مثال شروع کنم:
«بادکنک‌ هایی که با دهانمان خیلی باد می‌ شوند، شاید از دور و بعضاً نزدیک، خیلی بزرگ و باشکوه به نظر برسند، اما به همان میزان هم آسیب پذیرترند!!!
بادکنکی که بیش از حد معمول باد شود، کافی‌ ...
ست تیزِ کوچکی بخورد تا به تکه‌هایی ریز و تیره‌ بدل شود».
** دوست خوب من!
چرا از اشخاص بت می تراشیم تا هم او [البته بعضاً] باورش شود و خراب کند، هم خودمان نتوانیم درست استفاده کنیم و هم دیگران نگاهشان دگرگون شود؟!
** باید قبول کنیم که ضربات سهمگینی در این زمینه خورده ایم که راه جبران را ضیق کرده است ...
[مصطفا]
_____________________________
پ ن:
1- این مطلب، مخاطب خاص های زیادی دارد، من جمله خودم!
2- راستی که ما آدم‌ ها چه قدر شبیه این بادکنک‌ ها هستیم...