ماهیت احساس محبت به اهل بيت(ع)
ماهیت احساس محبت به اهل بيت(ع)
پاسخگو: مصطفی سلیمانی
** پرسش:
احساس محبت به اهل بيت محبت است يا يك احساس خودخواهانه؟!
** پاسخ:
پرسشگر گرامي!
مركز ملي پاسخگويي به سوالات ديني وظيفۀ خود مي داند كه به شبهات و پرسش هاي ديني پرسشگران پاسخ دهد. اما توصيه ما اين است كه افرادي را كه شبهه يا سوالي دارند را به اين مركز معرفي كنيد تا كارشناسان اين مركز بدون واسطه به پرسش هاي مطرح شده، پاسخ دهند، زيرا همانطور كه مي دانيد هر سوالي با توجه دانستن روحيات، سن، جنسيت، مدرك تحصيلي، تأهل و... معنا پيدا مي كند.
- اما براي اينكه رويه تان را از اين به بعد اينگونه كنيد، به اين پرسش پاسخ اجمالي داده مي شود تا با معرفي ايشان به اين مركز، جواب تفصيلي داده شود:
دوستي و محبت اهل بيت پيامبر(ع) دستور قرآن است، اگر كسي اهل بيت(ع) را دوست داشته باشد، به واجب قطعي قرآن عمل كرده است، اما بسيار جالب توجه است كه اين دوستي در قرآن، با لفظ مودّت آمده است كه بمعناي دوستي همراه با عمل است نه فقط دوستي خالي از عمل. بنابراين دوستي كه آدم را به يكرنگي و همشكلي و همفكري و عمل و كار وادار نكند، دروغ است.
در واقع عمل نتيجه ايمان است و محبت اهل بيت(ع) جزء ايمان است و آن مقدار كه انسان ايمان يا به عبارت ديگر به خدا و رسول و اهل بيت(ع) محبت دارد عمل مي كند. اگر عمل كم است و ناقص، پس حتماً ايمان هم كم است و ناقص!
- عوامل ازدياد محبت:
براي افزايش محبت به اهل‌بيت و حضرت مهدي(ع) هر روز بايد تصميم به ارتباطي قوي‌تر و اتصالي محكم‌تر و محبتي پايدارتر از روز قبل نسبت به اهل‌بيت(ع) داشته باشيم. مودت و محبت چيزي نيست كه يك شبه به دست آيد، از قبيل نماز و روزه نيست كه بعد از تصميم بلافاصله آن را انجام بدهيم، بلكه بايد براي ايجاد افزايش ارتباط و ازدياد محبت اهل‌بيت(ع)، برنامه ريزي داشته باشيم. به همين منظور خواندن چهل روز دعاي عهد، بعد از نماز صبح، برنامه‌اي است كه در اختيار ما قرار داده‌اند. حضرت امام، شروع خواندن چهل روز دعاي عهد و اتمام آن را در جلد مفاتيح خود يادداشت كرده و پس از اتمام آن دوباره آغاز مي‌كردند. و نيز در طول سيزده سال اقامت در نجف اشرف، رفتن به حرم را در شب‌ها ترك نمي‌كردند.
خواندن ادعيه و زيارات، رفتن به مشاهد مشرفه، شركت در مجالس اهل‌بيت(ع)، خصوصاً توسلات و... با رعايت نظم و دوام، محبت و مودت اهل‌بيت(ع) را در قلوب ما تثبيت مي‌نمايد و بالاتر از آن، رضايت و خشنودي امام زمان(ع) را فراهم مي‌سازد.
- گناه، آفت محبت به اهل بيت(ع):
بايد دقت كرد كه آفت ثمرات محبت، يك چيز است و آن گناه است. گناه به هر شكل و هر طريق و هرعنوان (دنياپرستي، هواپرستي، حب رياست، كم‌فروشي، كم‌كاري، عدم پرداخت وجوهات، ترك نماز و ترك صله‌رحم و...) انسان را هلاك مي‌كند.
امام باقر(ع) فرمودند: «إذا غضب الله تبارك و تعالي علي خلقه نهانا عن جوارهم»(1) هرگاه خداوند تبارك وتعالي بر خلقش غضب نمايد، ما را از مجاورت ايشان دور مي‌دارد. آيا بيچارگي بالاتر از اين است كه انسان از اهل‌بيت دور شود؟ از خداوند مي‌خواهيم كه همگي ما را از محبين و شيعيان راستين اهل‌بيت(ع) قرار دهد.
(APPENDIX ITEM)