نگاهی به فیلم «اینجا بدون من» و «سیزده 59»
نگاهی به فیلم «اینجا بدون من» و «سیزده 59»
نویسنده: مصطفی سلیمانی
با سلام خدمت شما سروران و دوستان گرامی!
خیلی ممنون از همه که گاه و بی گاه به وب خودشون سر می زنند... مایه دلگرمی هستید و از حضورتون لذت می برم!
پ ن پ۱: سفر به گناباد هم همانند سفرهای دیگه تموم شد و جاتون خالی خوش گذشت.
پ ن پ۲: در قطار درجه یک نور (جهت درج در پرونده) در حال برگشت بودیم که مشغول دیدن دو فیلم شدیم، فیلم هایی به نام های «سیزده ۵۹» و «اينجا بدون من» ساخته تحسین شده بهرام توکلی که دو بازیگر نامی به نام های «پرویز پرستویی» و «فاطمه معتمدآریا» بازیگر نقش اولش بودند! با اینکه بازی هر دو رو دوست دارم، ولی فیلم «اینجا بدون من» رو بیشتر پسندیدم!
خلاصه داستان فیلم «اینجا بدون من»:
داستاني خانواده اي 3 نفره. مادر، پسرش احسان و دخترش يلدا. خانواده اي نيازمند كه هريك در آرزوي رسيدن به روياي خود هستند...
به نظر من شخصیت اصلی داستان در این فیلم فرد نیست بلکه کل خانواده شخصیت اصلی هستند!
اینجا بدون من یعنی اینجا بدون احسان! احسان رفت به بندر عباس و هرگز به اون خونه برنگشت. سکانس های پایانی رویاهای احسان بود براساس حرفای خودش: " ... می تونی سرنوشتشونو تغییر بدی. اینطوری می تونی واقعیتو به شکل خواب و رویا بازسازی کنی..."
بسیار فیلم زیبایی بود.
پ ن پ۳: کارگردان فیلم «سیزده ۵۹» رو خیلی دوست دارم! سامان سالور، که قبلاً یه فیلم ازش دیده بودم، به نام «چند کیلو خرما برای مراسم تدفین» توصیه می کنم حتماً ببینیدش! کارگردان جوان و با انگیزه ای است. این فیلم با بازی محبوب من، محسن تنابنده (یا طنابنده) بوده است که اجازه پخش نداشت!
پ ن پ۴: ولی خداییش هیچی این فیلم نمی شه!
پ ن پ۵: محمد امین جدیداً که قصدا داره طلبه بشه می گه:«وقتی من خواستم سخنرانی کنم، نمی تونم تو خطبه بگم: «ابوالقاسم مصطفی محمد!» چون من اسمم، محمدامین نه مصطفی!!!
(APPENDIX ITEM)
